เสียงอีดาบดังสนั่นทุ่งเป็นสัญญาณหนังกลางแปลงหรือหนังขายยาที่มีรถตู้ติดรูปยาน้ำดำตราเสือดาว รวม ๆ แล้วก็คือภาพยนตร์ จะเรียกให้เพิ่มระดับตัวก็ movies ผ้าใบผืนใหญ่ดึงตึงด้วยเชือกเส้นใหญ่ปักแน่นด้วยไม้ตอกลึกลงในแปลงนาต่อให้ลมแรงแค่ไหนก็ไม่หวั่น จอภาพยนตร์ตังตระการเสียงโหมแห่ดังขึ้น ชายหนุ่มก็จูงมือถือแขนหญิงสาวหาที่ว่างปูเสื่อนั่ง
ขนมขบเคี้ยวอย่างข้าวเกรียบว่าวแผ่นใหญ่กำลังเป็นที่นิยมในยุคนั้น ฉันหาบเร่ขายหมดเกลี้ยงทุกครั้งก่อนหนังจะฉาย นอกจากข้าวเกรียบว่าวแล้วยังมีอ้อยควันที่เป็นสินค้าพรีเมี่ยมของโรงภาพยนตร์ เนื่องจากยุคนั้นในแถบพื้นที่เป็นไร่อ้อยส่วนใหญ่เขานิยมผู้คนจึงนิยมเคี้ยวอ้อย

ตอนนั้นเราเคี้ยวอ้อยดูดกินเฉพาะน้ำหวานแล้วคายกายทิ้ง ไม่ต่างจากเนื้อเรื่องของภาพยนตร์ที่กำลังฉาย พระเอกนี่ก็ช่างกระไรเห็นสาวสวยกว่านางเอกก็หลงใหล ปล่อยนางเอกนั่งเศร้าบีบน้ำตาคนดูอินกันไปด้วยจนจบเรื่อง ก่อนหนังม่วนใหม่จะฉายบรรดาแม่ค้าก็รีบเก็บเก้าอี้โรงภาพยนตร์ใส่วิ่งกลับบ้านรับของพรีมเมี่ยมประจำการเสนอหน้าคนนั่งปูเสื่อ ให้ได้เก็บสลึงกันรอบสอง หน้าฉากยักษ์ใหญ่ผู้กำกับในสมัยนั้นน่าจะเป็นคนพากย์เสียง คนหาไฟหรือคนเปลี่ยนเทปเสียกว่า ส่วนใหญ่เท่าที่สังเกตจะเป็นคนเดียวกันทั้งเรื่อง ก็ไม่น่าจะต่างจากยุคนี้คนเดียวกันทั้งเรื่อง อะไร ๆ ผู้กำกับภาพยนตร์ก็ต้องตรวจดูความเรียบร้อยทั้งหมด เมื่อมีเทคโนโลยีเข้ามาอำนวยความสะดวกสบายก็แบ่งเบาภาระได้ดีขึ้น รวมถึงทีมงานทั้งเบื้องหน้าเบื้องหนัง แต่ความวุ่นวายการถ่ายทำภาพยนตร์ก็ยังคงอยู่อย่างเช่นเคย เก้าอี้ที่ฉันใช้นั่งดูภาพยนตร์ในยุคนี้ช่างนุ่มเบาสบายตัวดีกว่ารองเท้าแตะนั้นเป็นไหน ๆ

จากหลังกลางแปลงผ่านหนังปิดม่านมาเป็นโรงภาพยนตร์ อัดแน่นด้วนคุณภาพเกรดเอเอาใจคอหนังที่อัดแน่นไปด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ สร้างความเร้าใจให้กับผู้ชมภาพยนตร์

บทภาพยนตร์ก็เป็นเรื่องที่เน้นการตลาดมากขึ้น ความจริงการตลาดมันเป็นอะไรที่น่าสนใจมากมันกำลังบอกบางสิ่งบางอย่างที่สังคมต้องการในขณะนั้นผู้คนสะท้อนความต้องการของตัวเองด้วย นับว่าผู้เก่งที่สุดในการทำภาพยนตร์น่าจะเป็นคนเขียนบทภาพยนตร์เสียมากกว่า เขียนสะท้อนความต้องการของตลาดสะท้อนความต้องการคนดูได้ ภาพยนตร์เรื่องไหนฉายบ่อยรายได้สูงไปด้วย ผู้ชมภาพยนตร์ได้รับการปล่อยอะไรบางอย่างที่อัดอั้นอยู่ในใจ ฝ่ายผู้ผลิตก็หายเหนื่อยไปตาม ๆ กัน ฉันยังคงเฝ้าดูพัฒนาการของการเปลี่ยนแปลงนี้มาโดยตลอดในฐานะคนขายตั๋วหน้าโรงภาพยนตร์ การพัฒนาการของภาพยนตร์ไม่เคยหยุดนิ่ง ผู้คนหันมาให้ความสนใจชมมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะอะไร ? ไม่รู้ คงต้องดูเอง